[go: up one dir, main page]
İçeriğe atla

Peribacası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Peribacaları sayfasından yönlendirildi)
Konik gövdesi ve kaya blokundan oluşan şapkası ile peri bacaları
Bir peribacası
Kapadokya'daki taş formasyonları

Peribacası, ince uzun, kurak havzalardan ve kırgıbayır yüzeylerinden çıkan, vadi yamaçlarından inen sel sularının yeri aşındırmasıyla oluşan bir kaya oluşumudur. Peri bacalarının gövdeleri genellikle yumuşak minerallerden ve tepesi sert, daha zor aşınan kayadan oluşur. Gövdeleri genellikle konik şekle sahiptir. Şekilleri erozyon biçimlerine göre değişir. Farklı mineral katmanları (sedimanter ve volkanik kayaç) gövdelerinde farklı renklere sebep olabilir. Çapları 1 ila 15 metre arasında değişir, bu sınırlamanın dışına çıkan oluşumlar peri bacası olarak sınıflandırılamazlar. Peri Bacaları esas olarak çölde kuru ve sıcak bölgelerde bulunur. Yaygın kullanımda kukuletalar (üzerindeki şapka tipi kayaç) veya kuleler arasındaki fark, kukuletaların totem direği şeklindeki bir gövdeye sahip olarak tanımlanırken değişken bir kalınlığa da sahiptir.

Hoodoolar (Peri bacası) çoğunlukla çölde kuru ve sıcak bölgelerde bulunur. Yaygın kullanımda, kapüşonlular ve tepeler (veya kuleler) arasındaki fark, kapüşonların genellikle "totem direği şeklinde bir gövdeye" sahip olarak tanımlanan değişken bir kalınlığa sahip olmasıdır. Ancak sivri uç, zeminden yukarı doğru sivrilen daha pürüzsüz bir profile veya tek tip kalınlığa sahiptir.

Hoodoos, ortalama bir insanın boyundan 10 katlı bir binayı aşan yüksekliklere kadar değişir. Hoodoo şekilleri, değişen sert ve daha yumuşak kaya katmanlarının erozyon modellerinden etkilenir. Farklı kaya türleri içinde biriken mineraller, kaputoların yükseklikleri boyunca farklı renklere sahip olmasına neden olur.

Oluşumu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Peri bacaları genellikle yüzeyde sert bir kaya (ör. sert kum taşı, kireç taşı, bazalt, ingimbirit vb.) ve yerin altında yumuşak minerallerin (ör. kum, tüf) olduğu bölgelerde bulunur. Su, yerin üstüne çıkan kayaların arasından akarak sert tabanı aşındırıp yok ettikten sonra yumuşak yüzeyi ortaya çıkarır. Tabanın üstüne çıkan kaya parçaları daha az akıntı gördükleri için sağlam kalır. Yumuşak yüzey büyük oranda erozyona uğrar ve suya karışır, ancak üstünde hâlâ kaya bulunan bölgeler basınçtan dolayı yapısal bütünlüğünü sağlar, erozyona dayanır ve konik bir kaya oluşumu meydana gelir. Bu nedenden dolayı tepeleri düşen peri bacaları oldukça kısa süre içinde erozyona uğrar ve yok olur.[1]

Peri bacalarının oluşumu birden çok hava durumu olayının sonucudur. Yağmur, kar, sel ve rüzgâr sonucu olarak meydana gelirler. Yağmurun asitliği yüksek olan yerlerde kayaçta ki karbonik asidin yağmur suyuna karışması ve bundan dolayı kirecin erozyona uğraması söz konusudur. Kireç bakımından daha az zengin olan kayaçlar bu nedenle daha az yağmur ile erozyona uğrama riski taşırlar. Daha dayanıklı peri bacaları, şapkalarında dolomit içerir. Dolomit, yüksek oranda magnezyum içerir ve dolayısıyla suda daha yavaş çözünür. Bu nedenle de altındaki yumuşak katmanı korur.

Hoodoo oluşumları genellikle Colorado Platosu'nda ve Kuzey Büyük Ovaların Badland bölgelerinde (her ikisi de Kuzey Amerika'da) bulunur. Kapüşonlular bu alanlara dağılmış olsa da, dünyanın hiçbir yerinde ABD'nin Utah eyaletinde bulunan Bryce Kanyonu Ulusal Parkı'nın kuzey kesiminde olduğu kadar bol değildir.[2] Kapüşonlular ayrıca, San Rafael Swell'in doğu tarafındaki Goblin Valley Eyalet Parkı'nda ve Güneydoğu Arizona'daki Chiricahua Ulusal Anıtı'nda birkaç yüz mil uzakta oldukça belirgindir.[3] Sombrerete, Meksika'da Sierra de Organos Ulusal Parkı'nda bazı kapüşonlular bulunur.

Kapadokya (peribacası), evlerin oluşumlarına oyulmuş olduğu Kapadokya bölgesinde de bulunur. Bu kapüşonlular, 2005–2009 Türk 50 yeni liralık banknotunun arka yüzünde tasvir edilmiştir.[4]

Ermenistan'da Hoodoos, Goris, Khndzoresk, Hin Khot ve Syunik marzında birçoğunun bir zamanlar oyulduğu ve yaşadığı veya kullanıldığı birçok yerde bulunur.

Fransızcada, oluşumlara demoiselles coiffées (saç kesimli bayanlar) veya cheminées de fées (peri bacaları) denir ve birkaçı Alpes-de-Haute-Provence'de bulunur; en iyi bilinen örneklerden biri Demoiselles Coiffées de Pontis adlı oluşumdur.[5][6]

Tayvan'ın kuzey kıyısındaki kaplumbağa taşları, kıyı düzenlemeleri için sıra dışı. Miyosen döneminde deniz tabanının okyanustan hızla yükselmesiyle oluşan taşlar.[7] Wanli'deki ikonik örnekler durumunda erozyonu yavaşlatmak için çaba gösterildi.

Japonya'nın Tokushima Eyaletindeki Awa Kum Sütunları, sıkıştırılmış çakıl ve kumtaşı katmanlarından yapılmış kaputlardır.[8]

Sırbistan'daki Đavolja Varoš (Şeytanın Kasabası) kaputları, yerel halk tarafından yeryüzü piramitleri veya kuleler olarak tanımlanan yaklaşık 200 oluşum içerir. 1959'dan beri Đavolja Varoš devlet tarafından korunmaktadır. Site aynı zamanda Doğanın Yeni Yedi Harikası kampanyasında da aday oldu.[9]

Alberta, Drumheller'daki kaplumbağalar, Kretase Dönemi'nde 70 ila 75 milyon yıl önce çökelmiş kil ve kumdan oluşuyor. Bu kaplumbağalar, altta yatan taban, çoğu jeolojik yapıdan daha hızlı, yılda yaklaşık bir santimetre hızla, kapsül taşlarına kıyasla daha hızlı bir şekilde aşındığından benzersiz bir mantar benzeri görünümü koruyabilir.[10]

Hoodoos tipik olarak, çamurtaşı, zayıf çimentolu kumtaşı veya tüf (konsolide volkanik kül) gibi nispeten yumuşak bir kayanın kalın bir tabakasının, iyi çimentolanmış kumtaşı, kireçtaşı gibi ince bir sert kaya tabakasıyla kaplandığı alanlarda oluşur. veya bazalt. Buzlu dağlık vadilerde, yumuşak aşınmış malzeme buzul olabilir, ta ki koruyucu kapak taşları kasadaki büyük kayalar hâline gelene kadar. Zamanla, dirençli katmandaki çatlaklar, altındaki çok daha yumuşak kayanın aşınmasına ve yıkanmasına izin verir. Hoodoos, dirençli katmanın küçük bir başlığının kaldığı yerde oluşur ve alttaki yumuşak katmanın bir konisini erozyondan korur. Aşağıya doğru bastıran ağır başlık, kaputunun kaidesine erozyona direnme gücünü verir. Zamanla, yumuşak katmanın aşınması başlığın altının kesilmesine, sonunda düşmesine ve kalan koninin daha sonra hızla aşınmasına neden olur.

Tipik olarak, kaputlar, kanatçık olarak bilinen bir kaya oluşumunun kenarlarını aşındırmak için sürekli birlikte çalışan birden fazla hava koşullandırma sürecinden oluşur. Örneğin, Bryce Kanyonu'ndaki birincil ayrışma kuvveti donma etkisidir. Bryce Canyon'daki kapüşonlular her yıl 200'den fazla donma-çözülme döngüsü yaşar. Kışın su şeklindeki eriyen kar, çatlaklara sızar ve geceleri donar. Su donduğunda, neredeyse %10 oranında genişler, çatlakları yavaş yavaş açarak, asfalt bir yolda bir çukurun oluşmasına benzer şekilde, onları daha da genişletir.

Don kamaşmasına ek olarak, yağmur erozyona neden olan başka bir ayrışma sürecidir. Günümüzde çoğu yerde yağmur suyu hafif asidiktir ve bu da zayıf karbonik asidin kireçtaşı tanesini yavaş yavaş çözmesini sağlar. Kapüşonların kenarlarını yuvarlayan ve onlara yumrulu ve şişkin profillerini veren bu işlemdir. İç çamurtaşı ve silttaşı katmanlarının kireçtaşını kesintiye uğrattığı yerlerde, nispeten kireçtaşı eksikliği nedeniyle kayanın kimyasal aşınmaya daha dirençli olması beklenebilir. Daha dayanıklı kaputların çoğu, dolomit adı verilen özel bir tür magnezyum açısından zengin kireç taşı ile kapatılmıştır. Mineral magnezyum ile takviye edilen dolomit, çok daha yavaş bir oranda çözünür ve sonuç olarak altındaki zayıf kalkeri korur. Yağmur aynı zamanda erozyonun da ana kaynağıdır (enkazın kaldırılması). Yaz aylarında, muson tipi yağmur fırtınaları Bryce Canyon bölgesinden geçerek kısa süreli yüksek yoğunluklu yağmur getirir.

Ayrıca Bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Peri bacalarının oluşumu 9 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: Erişim tarihi: 26 Nisan 2016
  2. ^ "Geologic map of Bryce Canyon National Park and vicinity, southwestern Utah". 1991. 
  3. ^ "NPS.gov Homepage (U.S. National Park Service)". www.nps.gov (İngilizce). 20 Nisan 1997 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2021. 
  4. ^ Demiralp, Seda; Demiralp, Selva (13 Ağustos 2018). "Erosion of Central Bank independence in Turkey". Turkish Studies. 20 (1): 49-68. doi:10.1080/14683849.2018.1505512. ISSN 1468-3849.
  5. ^ "III.—Traité de Géologie. I: Les phénomènes Géologiques. By Émile Haug, Professor of Geology at the Faculty of Sciences in the University of Paris. 8vo; pp. 546, with 71 photographic plates and 195 text-illustrations. Paris: Armand Colin, 1907". Geological Magazine. 5 (5): 228-229. Mayıs 1908. doi:10.1017/s0016756800121983. ISSN 0016-7568
  6. ^ Perret, Robert (1941). "La nature alpine [D'après R. Godefroy]". Annales de Géographie. 50 (281): 60-61. doi:10.3406/geo.1941.11632. ISSN 0003-4010.
  7. ^ Miller, J.D. (30 Nisan 1993). "Refining of fossil resin flotation concentrate from western coal. First quarterly final report, February 23, 1993--March 31, 1993". 
  8. ^ Broome, Kate (12 Temmuz 2018). "Mysterious Black Sarcophagus Found In Egypt". Science Trends (İngilizce). doi:10.31988/SciTrends.22477. 
  9. ^ "Djavolja Varos, Rock Formation". New 7 Wonders. Archived from the original on July 9, 2009. Retrieved March 31, 2015.
  10. ^ Royal Tyrrell Museum. "Hoodoos". Tyrrellmuseum.com. Retrieved March 30, 2015.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Peribacası&oldid=33027418" sayfasından alınmıştır