İngiliz imparatorluğu

İngiliz Sömürge İmparatorluğu İngiltere Krallığı tarafından 16. yüzyılın sonu ile 18. yüzyılın başı arasında sömürgeleştirilen denizaşırı topraklardan oluşmaktaydı.

İlk denizaşırı İngiliz yerleşimleri İrlanda'da kuruldu; bunu kısa süre içerisinde Kuzey Amerika, Batı Hint Adaları, "fabrika" adı verilen ticaret merkezleriyle Batı Hint Adaları ve Surat'la başlayarak Hint altkıtası izledi. 1639'da Hindistan kıyısında bir dizi yerleşimin inşası Fort St. George ile başlatıldı. 1661 yılında Kral II. Charles Bragançalı Catherine ile evlenince Portekiz'e bağlı olan Tanca ve Bombay Catherine'in çeyizi olarak İngiltere'ye verildi.

Kuzey Amerika'da Virginia ve Newfoundland İngiliz sömürgeciliğinin ilk merkezleriydi. 16. yüzyılın ilerleyen dönemlerinde Maine, New Hampshire, Salem, Massachusetts Körfezi, Yeni İskoçya, Connecticut, Maryland ile Rhode Island ve Providence'a yerleşimler yapıldı. 1664 yılında Yeni Hollanda ve Yeni İsveç Hollanda'dan alınarak New York, New Jersey ve Delaware ile Pensilvanya'ya bağlı bölgeler haline getirildi.

1707 yılında İngiltere İskoçya'yla birleşerek Büyük Britanya Krallığı'nı oluşturunca İngiliz kolonileri Britanya İmparatorluğu'nun temeli haline geldi.

Avrupa tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

İngiltere ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.