tak

Arapça

tak (belirtme hâli takı, çoğulu taklar)

1. millî bayramlarda veya önemli olayı anmak için düzenlenen şenliklerde, geçit yapılacak caddelere geçici olarak kurulan, yazılar ve çiçeklerle süslenen kemer

   Şimdi İstanbul taklarının yeşil taflanları altından gaziler geçiyor. - F. R. Atay.

2. tahta vb. bir şeye vurulduğunda veya silah patlayınca çıkan tok ve sert ses

• tak tak, tak tuk
• zafer takı, yengi takı, tak-ı zafer

• Türk Dil Kurumuna göre "tak" maddesi

1. nevi ağac ismi dir
2. büyük binâların balası

tak

1. (mimarlık) çatı

tak

1. (bitki anatomisi) dal, sap, sak

tak

1. (mimarlık) çatı

tak

1. (toplum bilimi) barış

tak

1. evet, tamam, beli, hı

tak

1. (mimarlık) çatı

1. evet

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.