elden
Türkçe
[değiştir]Belirteç
[değiştir]elden
- [1] doğrudan
- [2] başkasıyla
- Parayı elden yolladı.
Atasözleri
[değiştir]- Dağda gez; belde gez insafı elden bırakma
- Dilden gelen elden gelse, her fukara padişah olur
- El elden kalmaz, dil dilden kalmaz
- El elden üstündür
- Elden gelen övün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
- Elden yiyen börkmüş, keseden yiyen çökmüş
- İş anlatıncaya kadar baş elden gider
Deyimler
[değiştir]Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "elden" maddesi