meydan

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi میدان‎, Farsça ‎, Arapça مَيْدَانْ‎ (meydān).

Söyleniş

IPA^(anahtar): /mej.ˈdan/
Heceleme: mey‧dan

Ad

meydan (belirtme hâli meydanı, çoğulu meydanlar)

bulunulan yer ve çevresi, ortalık
Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu. — Ö. Seyfettin
eğlence veya karşılaşma yeri, yarışma
Şehir kapılarının önündeki meydanlarda davul zurna çalınıyor, cirit, bar oynanıyordu. — A. H. Tanpınar
fırsat, imkân veya vakit
(şehircilik) alan, saha
Yüz binlerce asker sokakları, meydanları, kırları dolduruyordu. — Ö. Seyfettin
(tasavvuf) Mevlevî tekkelerinde ayin yapılan yer

Çekimleme

meydan adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		meydan	meydanlar
belirtme		meydanı	meydanları
yönelme		meydana	meydanlara
bulunma		meydanda	meydanlarda
ayrılma		meydandan	meydanlardan
tamlayan		meydanın	meydanların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	meydanım	meydanlarım
	belirtme	meydanımı	meydanlarımı
	yönelme	meydanıma	meydanlarıma
	bulunma	meydanımda	meydanlarımda
	ayrılma	meydanımdan	meydanlarımdan
	tamlayan	meydanımın	meydanlarımın
2. tekil	yalın	meydanın	meydanların
	belirtme	meydanını	meydanlarını
	yönelme	meydanına	meydanlarına
	bulunma	meydanında	meydanlarında
	ayrılma	meydanından	meydanlarından
	tamlayan	meydanının	meydanlarının
3. tekil	yalın	meydanı	meydanları
	belirtme	meydanını	meydanlarını
	yönelme	meydanına	meydanlarına
	bulunma	meydanında	meydanlarında
	ayrılma	meydanından	meydanlarından
	tamlayan	meydanının	meydanlarının
1. çoğul	yalın	meydanımız	meydanlarımız
	belirtme	meydanımızı	meydanlarımızı
	yönelme	meydanımıza	meydanlarımıza
	bulunma	meydanımızda	meydanlarımızda
	ayrılma	meydanımızdan	meydanlarımızdan
	tamlayan	meydanımızın	meydanlarımızın
2. çoğul	yalın	meydanınız	meydanlarınız
	belirtme	meydanınızı	meydanlarınızı
	yönelme	meydanınıza	meydanlarınıza
	bulunma	meydanınızda	meydanlarınızda
	ayrılma	meydanınızdan	meydanlarınızdan
	tamlayan	meydanınızın	meydanlarınızın
3. çoğul	yalın	meydanı	meydanları
	belirtme	meydanını	meydanlarını
	yönelme	meydanına	meydanlarına
	bulunma	meydanında	meydanlarında
	ayrılma	meydanından	meydanlarından
	tamlayan	meydanının	meydanlarının

Atasözleri

şehircilik

Türetilmiş kavramlar

Çeviriler

şehircilik

Almanca: Platz (de) e
Azerice: meydan (az)
Fince: aukio (fi)
Gagavuzca: meydan (gag)
İngilizce: plaza (en), square (en)
İspanyolca: plaza (es) d
İsveççe: plats (sv), torg (sv)
İtalyanca: plaza (it) d
Tatarca: мәйдан (tt) (mäydan), mäydan (tt)

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "meydan" maddesi

Azerice

Söyleniş

Heceleme: mey‧dan

Ad

meydan

(şehircilik) alan, meydan

Gagavuzca

Köken

Farsça ‎, Arapça مَيْدَانْ‎ (meydān).

Söyleniş

Heceleme: mey‧dan

Ad

meydan

(şehircilik) alan, meydan

Kaynakça

Etymological Dictionaries - Andras Rajki