suni

• sun‘î

Osmanlı Türkçesi صنعی‎ (sun'î), Arapça صُعْنِيّ‎ (ṣuʿniyy).

• IPA^(anahtar): /suː.ˈniː/
• Heceleme: su‧ni

suni (karşılaştırma daha suni, üstünlük en suni)

1. yapay
2. (mecaz) yapmacık

• suni böbrek, suni çayır, suni çim, suni gübre, suni ipek, suni kalp, suni peyk, suni tahta, suni teneffüs, suni zekâ

• Türk Dil Kurumuna göre "suni" maddesi

suni (çoğulu suni)

1. (memeliler, zooloji) misk antilopu

• Neotragus moschatus