Republikang Weimar

Ang Republikang Weimar (Aleman: Weimarer Republik Pagbigkas sa Aleman: [ˌvaɪ̯maʁɐ ʁepuˈbliːk]  ( pakinggan)), opisyal na pinangalanang Alemang Reich (Aleman: Deutsches Reich), ay ang pamahalaan ng Alemanya mula 1918 hanggang 1933, kung saan ito ay isang konstitusyonal na republikang federal sa unang pagkakataon sa kasaysayan; samakatuwid ito ay tinutukoy din, at hindi opisyal na ipinahayag ang sarili nito, bilang ang Republikang Aleman (Aleman: Deutsche Republik). Ang impormal na pangalan ng estado ay nagmula sa lungsod ng Weimar, na naging tahanan ng asamblea ng manghahalal na nagtatag ng pamahalaan nito. Sa Ingles, ang estado ay karaniwang tinatawag na "Alemanya," na ang "Republikang Weimar" (isang terminong ipinakilala ni Adolf Hitler noong 1929) na hindi karaniwang ginagamit hanggang sa dekada '30.

Republikang Weimar Deutsches Reich
dating bansa
Watawat Eskudo de armas
Awit: Awitin ng mga Aleman
Mga koordinado: 52°31′12″N 13°22′30″E / 52.52°N 13.375°E / 52.52; 13.375
Bansa	[[|]]
Itinatag	9 Nobyembre 1918
Binuwag	1933
Kabisera	Berlin
Bahagi	Talaan Hamburg, Bavaria, People's State of Hesse, Free State of Oldenburg, Free People's State of Württemberg, Free State of Mecklenburg-Schwerin, Free State of Prussia, Free State of Anhalt, Republic of Baden, Free State of Brunswick, Bremen (estado), Free State of Lippe, Lübeck, Grand Duchy of Mecklenburg-Strelitz, Sahonya, Free State of Schaumburg-Lippe, State of Thuringia (1920–1952), Principality of Waldeck and Pyrmont
Pamahalaan
• Uri	Pamamaraang semi-presidensyal
• president of Germany	Paul von Hindenburg, Friedrich Ebert
• Reich Chancellor in the Weimar Republic	Philipp Scheidemann, Gustav Bauer, Constantin Fehrenbach, Joseph Wirth, Wilhelm Cuno, Gustav Stresemann, Wilhelm Marx, Hans Luther, Heinrich Brüning, Franz von Papen, Kurt von Schleicher, Wilhelm Marx, Hermann Müller, Hermann Müller
Lawak
• Kabuuan	468,787 km2 (181,000 milya kuwadrado)
Populasyon  (1925, Senso)
• Kabuuan	62,411,000
• Kapal	130/km2 (340/milya kuwadrado)
Wika	Wikang Aleman

Kasunod ng pagkawasak ng Unang Digmaang Pandaigdig (1914–1918), ang Alemanya ay napagal at nagdemanda para sa kapayapaan sa mga desperadong kalagayan. Ang kamalayan sa nalalapit na pagkatalo ay nagbunsod ng isang rebolusyon, ang pagbitiw kay Kaiser Guillermo II, pormal na pagsuko sa mga Alyado, at ang proklamasyon ng Republikang Weimar noong 9 Nobyembre 1918.^[1]