Quirinus
Sa mitolohiyang Romano at relihiyong Sinaunang Romano, si Quirinus o Quirino ay isang maagang diyos ng estado ng Roma. Sa Romang Augustano, si Quirinus ay isa ring epithet ni Janus bilang Janus Quirinus.[2] Ang kanyang pangalan ay hinango sa salitang quiris na nangangahulugang sibat.
Si Quirinus pinakamalamang na orihinal na diyos ng digmaan ng mga Sabino. Ang mga Sabino ay tumira sa kalaunang lugar ng Roma at nagtayo ng mga dambana kay Quirinus sa Collis Quirinalis, sa Bundok Quirinal na isa sa pitong bundok ng Roma. Nang tumira ang mga Romano doon, kanilang kinuha ang kulto ni Quirinus sa kanilang maagang sistemang paniniwala na nakaraan sa direktang impluwensiyang Griyego. Sa wakas ng unang siglo BCE, si Quirinus ay itinuturing na naging Diyos na si Romulus.[3][4] Pagkatapos nito, si Quirinus ay naging isang mahalagang Diyos sa estadong Roma na isinama sa pinakasinaunang prekursor ng Kapitolinong Triad kasama nina Hupiter at Marte. [5] Sa mga kalaunang panahon, si Quirinus ay naging higit na kaunting mahalaga at nawala sa lugar ng kalaunang Kapitolinong Triad. Pinalitan nina Juno at Minerva ang kanyang lugar at ni Marte dito. Sa huli, si Qurinus ay halos eksklusibong sinamba ng kanyang flamen na Flamen Quirinalis na nanatiling isa sa mga patrisyong flamines maiores na "mas dakilang mga flamen" na nauna sa Pontifex Maximus sa pangunguna.[6]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Eric Orlin, Foreign Cults in Rome: Creating a Roman Empire (Oxford University Press, 2010), p. 144.
- ↑ In the prayer of the fetiales quoted by Livy (I.32.10); Macrobius (Sat. I.9.15);
- ↑ Fishwich, Duncan The Imperial Cult in the Latin West Brill, 2nd edition, 1993 ISBN 978-90-04-07179-7 [1]
- ↑ Evans, Jane DeRose The Art of Persuasion University of Michigan Press 1992 ISBN 0-472-10282-6 [2]
- ↑ Inez Scott Ryberg, "Was the Capitoline Triad Etruscan or Italic?" The American Journal of Philology 52.2 (1931), pp. 145-156.
- ↑ Festus, 198, L: "Quirinalis, socio imperii Romani Curibus ascito Quirino".