j

j (อักษรตัวใหญ่ J)

1. อักษรตัวที่ 10 ในอักษรละตินพื้นฐาน

j

1. (สัทอักษรสากล) เสียงเปิด เพดานแข็ง ก้อง

• (อักษรละติน):  Aa  Bb  Cc  Dd  Ee  Ff  Gg  Hh  Ii  Jj  Kk  Ll  Mm  Nn  Oo  Pp  Qq  Rr  Sſs  Tt  Uu  Vv  Ww  Xx  Yy  Zz
• (ตัวอักษร J แบบอื่น):  Ĵĵ  Ɉɉ  J̌ǰ  ȷ  ϳ  ʝ  ɟ  ʄ  ᴊ  Ｊｊ  IJij  IJij  LJLjlj  LJLjlj  NJNjnj  NJNjnj

j

1. หน่วยจินตภาพของแกนที่ 2

• (ชื่อตัวอักษร): enPR: jā, สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /dʒeɪ/

  • เสียง (สหรัฐ):

    (file)

  • เสียง (สหราชอาณาจักร):

    (file)

  • สัมผัส: -eɪ
• (หน่วยเสียง): สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /dʒ/

j (อักษรตัวเล็ก, อักษรตัวใหญ่ J, พหูพจน์ js หรือ j's)

1. ตัวอักษรตัวที่ 10 ของชุดตัวอักษรภาษาอังกฤษ มีชื่อว่า jay และเขียนด้วยอักษรละติน

• (ตัวอักษรในอักษรละติน) letter; A a, B b, C c, D d, E e, F f, G g, H h, I i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, P p, Q q, R r, S s, T t, U u, V v, W w, X x, Y y, Z z

j (อักษรตัวเล็ก, อักษรตัวใหญ่ J)

1. จำนวนเชิงอันดับที่ ที่ 10 ซึ่งรับมาจากชุดตัวอักษรภาษาอังกฤษ มีชื่อว่า jay และเขียนด้วยอักษรละติน