เพลา
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์ 1
แก้ไขยืมมาจากภาษาสันสกฤต वेला (เวลา) หรือภาษาบาลี เวลา; ร่วมรากกับ เพล
รูปแบบอื่น
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เพ-ลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pee-laa |
ราชบัณฑิตยสภา | phe-la | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰeː˧.laː˧/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขเพลา
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) เวลา, กาล, คราว
รากศัพท์ 2
แก้ไขยืมมาจากภาษาเขมร ភ្លៅ (ภฺเลา, “แกนหมุน; ไม้ยาว”)
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เพฺลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | plao |
ราชบัณฑิตยสภา | phlao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰlaw˧/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขเพลา
รากศัพท์ 3
แก้ไขไม่ทราบรากศัพท์
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เพฺลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | plao |
ราชบัณฑิตยสภา | phlao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰlaw˧/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขเพลา
- (โบราณ) ชื่อกระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่นเช่นใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ เรียกว่า กระดาษเพลา
รากศัพท์ 4
แก้ไขแผลงมาจาก เบา
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เพฺลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | plao |
ราชบัณฑิตยสภา | phlao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰlaw˧/(สัมผัส) |
คำกริยา
แก้ไขเพลา
รากศัพท์ 5
แก้ไขยืมมาจากภาษาเขมร ភ្លៅ (ภฺเลา, “ตัก”); เทียบภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *bluuʔ
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | เพฺลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | plao |
ราชบัณฑิตยสภา | phlao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰlaw˧/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขเพลา