navis

จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *néh₂us, ร่วมเชื้อสายกับภาษากรีกโบราณ ναῦς (naûs, “ship”), ภาษาเปอร์เซีย ناو (nâv), และภาษาสันสกฤต नावा (นาวา, “ship”).

• (typographical variant) nauis

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈnaː.u̯is/, [ˈnäːu̯ɪs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈna.vis/, [ˈnäːvis]

• เสียง (Classical):

  (file)

nāvis ญ. (สัมพันธการก nāvis); การผันรูปที่สาม, i-stem

1. เรือ

การผันรูปที่สาม i-stem

• nauta

Inflected form of nāvus (“active, diligent”).

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈnaː.u̯iːs/, [ˈnäːu̯iːs̠]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈna.vis/, [ˈnäːvis]

navis

1. สัมปทานการก เพศชาย พหูพจน์ของ nāvus
2. สัมปทานการก เพศหญิง พหูพจน์ของ nāvus
3. สัมปทานการก เพศกลาง พหูพจน์ของ nāvus
4. อปาทานการก เพศชาย พหูพจน์ของ nāvus
5. อปาทานการก เพศหญิง พหูพจน์ของ nāvus
6. อปาทานการก เพศกลาง พหูพจน์ของ nāvus

• “navis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “navis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• navis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
• navis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
  • to have a powerful navy: navibus plurimum posse
    
  • much damage was done by this collision: ex eo navium concursu magnum incommodum est acceptum
    
  • (ambiguous) a cutter: navis actuaria
    
  • (ambiguous) a man-of-war: navis longa
    
  • (ambiguous) a transport or cargo-boat: navis oneraria
    
  • (ambiguous) a merchantman: navis mercatoria
    
  • (ambiguous) to build a ship, a fleet: navem, classem aedificare, facere, efficere, instituere
    
  • (ambiguous) to equip a boat, a fleet: navem (classem) armare, ornare, instruere
    
  • (ambiguous) to launch a boat: navem deducere (vid. sect. XII. 1, note Notice too...)
    
  • (ambiguous) to haul up a boat: navem subducere (in aridum)
    
  • (ambiguous) to repair a boat: navem reficere
    
  • (ambiguous) to embark: navem conscendere, ascendere
    
  • (ambiguous) to embark an army: exercitum in naves imponere (Liv. 22. 19)
    
  • (ambiguous) ships of last year: naves annotinae
    
  • (ambiguous) to weigh anchor, sail: navem (naves) solvere
    
  • (ambiguous) the ships sail from the harbour: naves ex portu solvunt
    
  • (ambiguous) to row: navem remis agere or propellere
    
  • (ambiguous) to row hard: navem remis concitare, incitare
    
  • (ambiguous) to back water: navem retro inhibere (Att. 13. 21)
    
  • (ambiguous) the ship strikes on the rocks: navis ad scopulos alliditur (B. C. 3. 27)
    
  • (ambiguous) to land (of people): appellere navem (ad terram, litus)
    
  • (ambiguous) to make fast boats to anchors: naves ad ancoras deligare (B. G. 4. 29)
    
  • (ambiguous) to make fast boats to anchors: naves (classem) constituere (in alto)
    
  • (ambiguous) to land, disembark: exire ex, de navi
    
  • (ambiguous) the admiral's ship; the flagship: navis praetoria (Liv. 21. 49)
    
  • (ambiguous) to clear for action: navem expedire
    
  • (ambiguous) to charge, ram a boat: navem rostro percutere
    
  • (ambiguous) to board and capture a boat: navem expugnare
    
  • (ambiguous) to sink a ship, a fleet: navem, classem deprimere, mergere
    
  • (ambiguous) to throw grappling irons on board; to board: copulas, manus ferreas (in navem) inicere
    
  • (ambiguous) to throw grappling irons on board; to board: in navem (hostium) transcendere
    
  • (ambiguous) to capture a boat: navem capere, intercipere, deprehendere
    
• “navis”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• “navis”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin