Lejkówka czerwonoochrowa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
gęsiówka czerwonoochrowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Clitocybe rufuloalutacea Métrod ex Bon Docums Mycol. 26(no. 102): 17 (1996) | |
Lejkówka czerwonoochrowa (Clitocybe rufuloalutacea Harmaja) – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1946 roku Georges Métrod, nadając mu nazwę Clitocybe rufulo-alutacea. Była ona niezgodna z zasadami nazewnictwa botanicznego i w 1996 r. Marcel Bon zmienił ją na Clitocybe rufuloalutacea[1]. Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 roku[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Średnica 3–8 cm, suchy, niehigrofaniczny, początkowo gładki, potem z niewielkim wgłębieniem w środku. Powierzchnia brązowa, ceglasta, ceglastoczerwona, może być delikatnie zamszowa, ale nigdy nie jest popękana i podzielona na areolki[3].
Zbiegające na trzon, tej samej barwy co kapelusz, z blaszeczkami[3].
Wysokość 3–6 cm, powierzchnia gładka, podstawa bez grzybni czy sznurów grzybniowych[3].
- Cechy mikroskopowe
Bazydiospory prawie kuliste, o wymiarach 3–5 × 6–8 mikrometrów, nieamyloidalne, cienkościenne, bezbarwne i z klarowną zawartością lub z kilkoma gutulami. Podstawki mają wąski kształt, długość 25–30 mikrometrów, cztery sterygmy i zazwyczaj są bezbarwne. Cystyd brak. Trama blaszek jest regularna lub prawie regularna, o strzępkach zwykle równoległych do siebie, w nielicznych przypadkach nierównoległych. Na przegrodach tych strzępek są sprzążki[3].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]W Polsce do 2003 roku znane było jedno tylko stanowisko, podane w 1987 roku w Olecku[2]. Do 2024 roku nie podano następnych[4].
Naziemny grzyb saprotroficzny. W Polsce notowany w lesie świerkowym wśród opadłych gałązek[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-12-19] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 127, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Mohammad Reza Assef, Five new records of the genus Clitocybe from Iranian part of Caucasia [online] [dostęp 2024-12-19] (pers.).
- ↑ Stanowiska ''Clitocybe rufuloalutacea'' w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-12-19] (pol.).